سه زن، سه نویسنده

ُسلام خانم دکتر
ممنون از شما به خاطر به اشتراک گذاری تجربه های مختلفی که دارید. من قلم شما رو دوست دارم. خیلی بی تکلف می نویسید اما در عین حال حساب شده و دقیقا می دونید که چی قراره بگین. (برخلاف خیلی ها که ادعای نویسندگی دارند اما در جملات و کلمات گم میشن.)
با دوستمون که گفتند کشش کتاب برای افراد مختلف متفاوته کاملا موافقم. من 8 ساله کتابدار کتابخانه هستم. هشت سال ارتباط با طیف وسیعی از کتابخوان ها و همچنین تخصص در کتابشناسی و نقد کتاب باعث شده که کتاب ها و کتابخوان ها رو خوب بشناسم. به هرحال کاملا طبیعیه که یک کتاب طرفداران و مخالفان متعددی داشته باشه. مثلا همین کتابهایی که شما معرفی می کنید معمولا با سلیقه کتابخوانی من جور نیست درواقع کتابهایی رو که شما می پسندید من نمی پسندم و برعکس و به قول شما نقد یعنی همین. همین که منتقد دلایل رد یا قبول خودش رو با استدلال بیان کنه. اینجوری کسانی که هنوز کتاب رو نخوندن می تونن تصمیم بگیرن که اون کتاب براشون مناسب هست یا نه. ضمن اینکه معتقدم که کتابخوانی علاوه بر اینکه یه کار دلی و لذتبخشه می تونه که کار تخصصی هم باشه و حتما کتایخوان های حرفه ای و دلی با هم فرق دارند.
بازهم کتاب معرفی کنید تا دنیای آدمها بیشتر رنگ کتاب به خودش بگیره. سپاس

خدا خیرتان بدهد. بالاخره یکنفر پیدا شد این سه تا کتاب خانم مویز و ترجمه ی شتابزده ی آن را نقد کند. به نظر من خوانندگان ادبیات داستانی اغلب کشش و جذابیت قلم نویسنده را با تعلیق های مصنوعی (تعلیق مصنوعی است که میتواند کتابی با این حجم تولید کند یا سریالی 200 قسمتی پدید بیاورد) اشتباه میگیرند. ممنون. درباب اهمیت ترجمه هم میشود بسیار بسیار حرف زد ولی در مقایسه ی ترجمه ی نثر روان انگلیسی مدرن با ترجمه ی نثر تقریبا فلسفی فرانسوی مدرن (منظورم ترجمه ی کتاب های آنا گاوالداست- البته من فقط ترجمه های خانم دارچینیان را خوانده ام) معلوم میشود که ترجمه ی خانم مفتاحی چه اندازه شتابزده بوده است.
توی کتاب دلم میخواست کسی جایی منتظرم بود، یک قسمتی هست که میگوید از قطار که پیاده میشود دلش میخواهد کسی دنبالش آمده باشد. همیشه وقتی از سفرهایی که اغلب کاری اند برمیگردم یاد این قسمت می افتم. بعد بند کوله پشتی یا ساکم را محکم تر توی دستم فشار میدهم و میروم آنطرف در تا با راننده تاکسی های فرودگاه چک و چانه بزنم
باز در مقام مقایسه: نثر داستانی در کتاب های خانم گاوالدا در خدمت ایده های نویسنده است. در حالی که در کتاب های خانم مویز روایت نقش پررنگی دارد و ایده اصلا اهمیتی ندارد.
خوش بحال خانم گاوالدا، من خیلی به او حسودی ام میشود

تو کار خبرنگاری ، استفاده از صفت در خبر به نوعی ممنوعیت که نه ولی کراهت داره.
تعجب کردم دیدم از بعضی صفغتها استفاده کردید: وراجی، مبتذل.....
اشتباه شما این بود که دقیقا کتابها رو برعکس خوندید....ا/را ول من پیش از تور و می خوندید ، بهتر می تونستید با من پس از تو ارتباط برقرار کنید....
اون اطاله ای هم که درباره یک به علاوه یک گفتید ، اونقد جذاب بود که باعث شد به فاصله نیم متر با اجاق گاز ، غذام بسوزه...
کشش کتاب برای کتابخوانها در سنین مختلف، در موقعیت های مختلف ، متفاوته....به نظر می رسه از افرادی که به نوعی رهبر فکری می تونن باشن یا عده ای به عنوان مرجع قبولشون دارن ، انتظار می ره صرفا سلیقه شخصی شون در معرفی پدیده های فرهنگی دخیل نباشه.....
پ.ن : امیدوارم از من دلخور نشید. نوشته شما منو یاد یکی از استادهام انداخت که نظرش راجع به شجریان صفاتی بود که شبیه نوشته شما بود .

چقدر جالب!همین پریشب دو تا کتابی که از خانم جوجو مویز معرفی کردید رو دیدم و چون میدونستم شما خوندینشون، خواستم بخرمشون.اما راستش رو بخواهید،قطور بودن کتاب ها منصرفم کردن!!!!حالا دیدم شما هم راضی نبودید!در مورد کتاب های آنا گاوالدا هم چیزهای خوبی شنیده بودم که شما هم خیالم رو راحت کردید. ممنون که بهمون گفتین.

خانم دکتر، ممنون از پیشنهادات تون.
من چند ماه پیش اتفاقی اسم "من پیش از تو " رو در سایت شما دیدم. همین یک ماه پیش این کتاب رو از کتابراه خریدم و خوندم.
به نظرم کتاب بسیار خوبی بود و خیلی عمیق تر از فیلم بود. نظر یکی از اعضای این سایت رو که میخوندم، نوشته بود: اگر شما کتاب من پیش از تو را میخواندید بهتر می توانستید با کتاب من پس از تو ارتباط برقرار کنید.

و البته من هم با نظر اون شخصی که به شما گفتند که رهبر فکری هستید، موافق هستم. شاید اگر از خواندن سایت شما چند ماهی نمیگذشت که یادم بره که دقیقا راجع به کتاب چی گفتید ممکن بود که اصلا کتاب رو مطالعه نکنم.
قطعا شما یک مرجع برای خیلی ها هستید و موافق این هستم که لحن نقدتون نسبت به ادبیات به دور از بیان یک سری الفاظ باشه.
ممنون از اینکه وقت میذارید و مطلب و نقد مینویسید.

سلام به گیس گلابتون عزیز. ممنونم بخاطر معرفی کتاب. من فیلم me before you رو دیدم. به نظر من هم فوق العاده بود. کلا هر قیلمی به دلم نمیشینه ولی از این مدل فیلما بود که واقعا دوست نداشتم تموم شه

گيس گلابتون عزيزم
متشكرم به خاطر معرفي فيلم و كتاب هاي خانم هاي نويسنده 🌹

سلام خانم دکتر عزیز.من هم کتاب من او را دوست داشتم رو خوندم.واقعا زیباست.آنا گاوالدا رو خیلی دوس دارم و بهش بخاطر داشتن این قلم زیبا غبطه میخورم.اما یه چیزی درباره سیندرلا خواستم بگم.جایی خوندم که زنان موفق,بخش مردانه ای در وجودشون دارند که اونا رو به خوشبختی ابدی میرسونه و سیندرلا بیان این مطلب در قالب داستانه.یعنی شاهزاده,همون بخش مردانه درون یک زن هست.جالب اینه که یکی از بارزترین مشخصات سیندرلا به عنوان یک زن موفق,پذیرش وضعیت موجود و لذت بردن از کارهای خانه و امید به تغییر شرایطه.نمیدونم این تا چه اندازه درسته