دلم پی دلته جومه نارنجی!

به عنوان لباس خانه، بلوز نارنجی، شلوار خاکستری و جوراب نارنجی پوشیده بودم. موهای من فرفری است. گاهی اوقات قدری موس به موهایم می‌زنم و رها می‌کنم. موهایم پیچ و تاب خوران دور سرم می‌ریزند. آقای شوشو موهای فرفری و بلوز نارنجی‌ام را خیلی دوست دارد. دور و برم می‌چرخید و "دلم پی دلته جومه نارنجی!" را زمزمه می‌کرد. من یکمرتبه جوگیر شدم و اطلاعات فوتبالی‌ام غلیان کرد. اظهار نظر فرمودم:

شبیه وینگول وینگول شدم که تو آث میلان بازی می‌کرد!
وینگول وینگول؟
آره! همون که موهاش وینگیل وینگیله!
رود گولیت رو میگی؟
آره! آره! خودشه!
لباس آث میلان سیاه و قرمزه
پس چرا وینگول وینگول نارنجی می‌پوشید؟
نمی‌پوشید!
چرا می‌پوشید. من مطمئنم که می‌پوشید!
لباس تیم ملی هلند نارنجیه
خب... من که دارم میگم وینگول وینگول که در آث میلان بازی می‌کرد، نارنجی می‌پوشید! یک حرف را چند بار بزنم؟!
تو هم با این همه اطلاعات فوتبالی، آخر شاهکاری! از کجا رود گولیت را می‌شناسی؟
برادرم عاشق رود گولیت بود. دیوارهای اتاقش پر از عکس رود گولیت بود. می‌گفت رود گولیت جوانمرد و آقاست.

آقای شوشو یک عالم دیگر به ریشم خندید و مسخره‌ام کرد. موقع دید و بازدید عید، برای برادرم ماجرا را تعریف کردم. برادرم بشدت تحت تأثیر اطلاعات فراوانم قرار گرفت و گفت:
همینقدر هم می دانی عالیه. ازت انتظار نداشتم. آفرین!