من مردی چهل و یک ساله و مجرد هستم. کارمند دولت. خانه ندارم. ماشین دارم. فکر می کردم می توانم همیشه مجرد بمانم و با دوستانم خوش باشم. ولی دوستان همگی ازدواج کرده اند و من تنها مانده ام. دختران اطرافم همگی پر فیس و افاده هستند. من هم مردی سنتی وساده می باشم. دختری 21 ساله به من اظهار علاقه می کند. آیا ازدواج مناسبی می تواند باشد؟
ازدواج با دختری که نصف سن تو را دارد، به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
من می دانم که برای مردهای ساده، کم حرف و آرام که رفت و آمد زیادی هم ندارند، انتخاب همسر چه اندازه مشکل است. مگر مادر آدم چقدر می تواند برای خواستگاری این طرف و آن طرف برود. به نظرم باید تماس خود را با آدم های جدید بیشتر کنی. از روز اول هم لازم نیست بگویی که خانه نداری. اگر زنی تو را دوست داشته باشد، با کم و زیاد تو کنار خواهد آمد.
دخترها اگر سه مشخصه داشته باشند، براحتی ازدواج می کنند: جوانی، زیبایی و خوش اخلاقی.
مردها اگر سه مشخصه داشته باشند، براحتی جواب مثبت می شنوند: تحصیلات بالا، ثروت و خوش اخلاقی.
وقتی آدم یکی از مشخصات بالا را ندارد، باید اخلاق خیلی خوبی داشته باشد و در انتخاب خودش هم کوتاه بیاید. پس دوست عزیز، هم خیلی خوش اخلاق باش و هم به جای زیبایی و جوانی در زنها، به دنبال اخلاق خوب و هم صحبتی او باش. انشاالله بزودی داماد می شوی.
