من پسر 27 ساله، فوق لیسانس با وضعیت مالی خوب هستم. سر و وضع و قیفاه ام هم بد نیست. در حرف زدن با خانم ها مشکلی ندارم. ولی اگر از خانمی خوشم بیاید نمی توانم بگویم. چند بار گفته ام، ولی وقتی جواب منفی گرفتم، تو ذوقم خورد و این باعث شده که مدتها تنها بمانم. دیروز در یک فروشگاه ورزشی چشمم به خانمی افتاد. این خانم ایده آل من بود. تا وقتی او در فروشگاه بود، من هم به بهانه خرید همانجا ایستادم. وقتی خواست سوار ماشین بشود، چند لحظه ای مرا تماشا کرد. وقتی دید، جلو بیا نیستم، سوار ماشینش شد و رفت! نمی دانم چطوری سرصبحت باز کنم.
اگر منظورت دوست دختر پیدا کردن و وقتگذرانی است، ببخشید... من نمی توانم کمکی بکنم. بهتر است از بعضی آقایان وبلاگنویس بپرسی که ماشاالله وارد هستند.
اما اگر قصد رابطه متعهدانه و انشاالله ازدواج داری، یک راه خیلی شیک این است که مستقیم جلوی خانم بروی و بگویی: "خانم می خواستم خودم را به شما معرفی کنم." بعد کارت ویزیت خودتت را به او بدهی، خداحافظی کنی و بروی. این کار باعث می شود برای دختر سوال پیش بیاید که با او چه کار داری و خودش پیگیری خواهد کرد.
وقتی خانم تلفن کرد، اول از او بپرسید آیا نامزد دارد؟ شوهر دارد؟ با کسی در رابطه است؟ اگر او مجرد و بدون رابطه است، او را برای صرف چای یا قهوه بیرون دعوت کنید. از جلسه اول لازم نیست بگویید قصد ازدواج دارید. دو سه ماهی برای شناختن او وقت صرف کنید. اگر دیدید باطن او هم بخوبی ظاهر اوست، حرف دلتان را بزنید. در طی این دو سه ماه، خیلی جنتلمن باشید و دست از پا خطا نکنید! منظورم را که می فهمی؟!
خانم ها عاشق مردهایی هستند که جنتلمن رفتار می کنند، با تحسین آنها را نگاه می کنند، با دقت گوش می کنند، ولی آنها را لمس نمی کنند. یعنی اگر یاد بگیرید با یک خانم جوری رفتار کنید که انگار او باارزش ترین موجود دنیاست و شما به خودتان اجازه نمی دهید نوک انگشتتان را به او بزنید، او با همه دل عاشق تو می شود.
خواهش می کنم مطالبی را که "برای مردان سرزمینم" نوشته ام، مطالعه کن. اگر باز هم سوالی بود، خواهش میکنم بپرسید.
