شما چگونه واکنش نشان می دهید؟

با سلام
آقای در تلگرام از من احوالپرسی کرده،من دوروز بعددیدم بعد ا ز جمله کوتاه ممنون .پرسیدم شما؟ الان خبری از اشون نیست؟

خب اگه من بودم سعی کردم با لبخندی ملیح سلام و صحبت یا پاسخ سوالشون رو برگردونم
پون به خودم یاد دادم که با لبخند سلام کنم و جواب سلام مردم رو بدم. حتی به نگهبان ها باغبون نیروهای خدماتی تو سلام پیش قدم میشم.
البته بگم یکی دوتاشون هم هستن که یه جورایی حالشون خوب نیست که با اونها به سردی برخورد میکنم.
بارها برام پیش اومده که همین آقایون چیزی بهم تعارف کردند یا به پام بلند شدند یا موقع سلام تعظیم کردند(این بران بسیار بسیار شیرین و خاطره انگیز بود)
بارها پیش اومده که آقایان متاهل بهم علاقه مند شدند بعضی ها میگن مثل دخترشون من رو دوست دارند و بعضی ها مثل زنی که کاش زودتر میدیدندش.
این رو از اعتراف یکی از همکاران که یک دختر نوجوون هم داره متوجه شدم. بهم گفت آدم با شما احساس میکنه یکی از اعضای خانوادش هستید و رفتارتون خیلی گرم و صمیمی هست و و به دل آدم میشینه. (من این رو یک تعریف در نظر گرفتم و تشکر کردم ولی شاید ایشون منظوری داشته شاید هم نه به هرحال من به خودم یاد دادم خوب فکرکنم و خوب ببینم)
بارها برام پیش اومده که خانم ها هم ازم تعریف کردند و بیشتر برای رفتار پر مهرم , حتی یکی از خانم دکترها که من رو دو جلسه دیده بود گفت رییسم خیلی خوش شانسه که من براشون کار میکنم( این یکی برای خودمم شیرین جالب و تعجب برانگیز بود)

اما بگم چند باری هم برام پیش اومده که مردی پیشنهاد زشتی رو در لفافه بهم بده
در لفافه ولی نه مستقیم
اینجور مواقع زنها و دختران مشاور من بهم امر و نهیب میزنن که اشکال از منه که دور خودم حریم نمیبندم یا به قول یکیشون باید بزنم تو دهنشون. من رو سرزنش میکردند و این سرزنش تا عمق قلبم رخنه میکرد و من به سرزنش خودم میرسیدم.

ولی تازگی یاد گرفتم که این زنها و دخترها برای مشورت اصلا مناسب نیستند چون وقتی با مردی بزرگ فهمیده و با کمالات مشورت کردم و اون بهم گفت که رفتار من بسیار درسته و اشکال از من نیست.
سالهاست که فهمیدم توی این دنیای پر از سختی انسانها حیوانات و هر چیزی تشنه محبت لبخند و آرامش هستند و به خودم یاد دادم مهربون مودب و رفتاری پر از آرامش داشته باشم انسانها تشنه ی محبت هستند حتی یک لبخند شیرین

البته اینم بگم خشم و عصبانیت هم دارم خدا نکنه خشمگین بشم. به قول برادرم وقتی خشمگین بشم صفر تا صد خشمم 5 ثانیست

سلام،
همونطور که توی لینکدین هم گفته بودم، اگر در نگاه اول از برخورد یا خود اون آقا خوشم نمی اومد سعی می کردم صحبت از محدوده حرفه ای خارج نشه و تا حد ممکن کوتاه بشه. اما الان دیگه سعی می کنم در هر صورت دوستانه برخورد کنم و اجازه عرض اندام به اون آقا هم بدم.
اما لازم می دونم به یه نکته اشاره کنم، دلیل برخورد شدیدا محتاطانه ما خانم ها تجربیات ناخوشآیند ورود به اجتماع در دوران نوجوانیست. اولین برخورد هایی که یه دختر نوجوان (حداقل در نسل ما) از مردها در جامعه میدید متلک و آزار های فیزیکی در مسیر مدرسه بود. ما یاد گرفته بودیم که مردهایی که سر صحبت رو با ما باز می کنن یا تعارف می کنن که بجای تاکسی ما رو به مقصد برسونن می خوان ما رو گول بزنن و نباید باهاشون صحبت کنیم. بنابراین باید به ما حق بدید که حتی از ادامه صحبت با مردی که سر صحبت رو باز کرده بترسیم. این ترس ناخودآگاهه و ناخودآگاه ما خبر نداره که ما دیگه یه دختر کوچولو تو راه مدرسه نیستیم که مردها فقط به قصد آزار بهمون نزدیک بشن، بلکه یه خانم با تجربه در یک مکان امن هستیم و این آقایی که سر صحبت رو باز می کنه یه انسان عادیه که قرار نیست ما رو گول بزنه :)
خانم دکتر فکر می کنم تا ریشه این ترس غیرواقعی رو (نمی دونم چطوری) در ناخودآگاهمون خشک نکنیم هر چقدر هم که سعی کنیم موفقیت چندانی در تغییر رویه مون بدست نیاریم. شما پیشنهادی برای از بین بردن این ترس ناخودآگاه دارید؟

سلام گیسو جان من تمامی فایل های صوتی جذابیت فوری را گوش دادم فقط چند سوال دارم خیلی کوتاه 1-اگراز یکی انقدرانتقادکرده باشیم که ازمادلسرد شده باشه، چیکارکنیم رابطه خوب بشه من این انتقادهارواز داداشم کردم واون الان ناراحته 2-درموردهفته چهارم من خواهش میکنم بیشتر توضیح بدین آخه من دوستان کمی دارم وتازه همین دوستامم راه دور زندگی میکنند چیکار کنم گلم ؟؟

اینکه بتوانی عکس العمل مناسبی به درخواست آقایی نشان دهی خودش یک مساله ای است. من این موضوع را با مادر و پدرم مطرح کردم. صریحا گفتم که فرض کنید آقایی در چنین شرایطی پیشنهاد داد که بیشتر با هم آشنا شویم حالا نظر شما چیست ؟
راستش مادر و پدرم در دانشگاه حدود چهل سال پیش آشنا شدند و ازدواج کردند.
مادرم گفت که: با ادب با او رفتار کن و با خوشرویی به او بگو که یکی دو روز به تو فرصت دهد تا خودت را آماده کنی و به خانواده ات اطلاع دهی.دخترم مردهای ایرانی اخلاق خاصی دارند و روی همسرشان حساس هستند. برای همین اگر فورا با او به کافی شاپ یا رستوران بروی امکان دارد گمان بدی کند. پس بهتر است که اینگونه رفتار کنی تا بتواند اعتماد کند.
اما راجع به مواقعی که آقایی سرصحبت را باز می کند و پیشنهاد آشنایی نمی دهد ... بهتر این می دانم که اولا صحبت را رسمی و مودبانه ادامه دهم. دوم مفید و مختصر. بی ادبی یا حرافی آدم ها را فراری می دهد. چهارم طرز نگاه کردن هم خیلی مهم است. خیره شدن در چشمان مرد یا اینکه اصلا نگاهش نکنی. نکته پنجم هم حالت بدن و طرز نشستن و ایستادن است.

نکته ششم لحن بیان و تن صدا است. یادم است یکبار با دو دختر و یک آقای متاهل و مذهبی سر موضوعی صحبت می کردم و نظرم را می گفتم. البته هیجان زده بودم. آن آقا به من گفت شما خیلی با تحکم صحبت می کنید و اینگونه کسی حرف شمارا گوش نمی کند.پس لحن نباید هیجان زده یا خشن یا جلف و همراه با خنده های مداوم یا بلند باشد.
خوب من این نکات را هنگام حرف زدن با یک آقا رعایت می کنم و معمولا اجازه می دهم که خودش به صحبت خاتمه دهد.

با نظر سحر عزیز موافقم. همیشه توی ذهن ما بوده که مواظب باش گول نخوری، آسیب نبینی.. واکنش من هم همیشه در مقابل هر آدمی- جه خانم چه آقا- که آشنا نبوده همین طور با شک و سردی بوده. ولی خوشبختانه با آشنایی با شما و مطالب و تمرین هایی که برامون داشتید، کم کم یاد گرفتم لبخند زدن چه کار خوبیه! و البته در محیط های امن اشکالی نداره دوستانه و با لبخند جواب صحبتهای دیگران رو بدیم.. جدیداً دارم روی این نکته هم تمرین می کنم..
از راهنمایی هاتون ممنونم

من مودبانه برخورد می کنم حتی اگه از تیپش خوشم نیاد. و یا مدل صحبتش. مگر اینکه رفتار ناشایستی ببینم.

من مودبانه برخورد می کنم حتی اگه از تیپش خوشم نیاد. و یا مدل صحبتش. مگر اینکه رفتار ناشایستی ببینم.

من از پیشنهادش تشکر میکنم و اجازه میگیرم که فکر کنم
اگر ازش خوشم اومده بود خب با خانواده مطرح میشه
وگرنه سپرده میشه دست خدا!!!خخخخ