سؤال شما: اگه ازدواج نکنم پشیمون میشم؟ از بس ازدواج‌های بد اطرافم دیدم که از ازدواج فراری هستم.
جواب گیس گلابتون: متشکرم از سؤال خوب شما
توجه داشته باشید هر تصمیمی که می‌گیریم، بر اساس دانسته‌های فعلی ماست. مطمئناً ما بر اساس دانسته‌های کنونی خود، تلاش می‌کنیم بهترین تصمیم را بگیریم، ولی ممکن است در آینده از نتایج تصمیم خود راضی نباشیم و احساس پشیمانی کنیم.
اگر شما در حال حاضر تصمیم گرفتید ازدواج نکنید، ممکن است در آینده از تصمیم خود بشدت راضی باشید و یا بشدت پشیمان شوید. من نمیتونم پیش بینی کنم کدام حالت برای شما رخ می‌دهد، ولی اگر خیال دارید ازدواج نکنید، حتماً این موارد را در نظر بگیرید:
شاغل باشید.
درآمد نسبتاً خوبی کسب کنید تا بتوانید مستقلانه زندگی کنید.
خانه خودتان را داشته باشید، بخرید یا اجاره کنید یا مدتی در پانسیون زندگی کنید.
در شهر و محله‌ای زندگی کنید که فرهنگ بازی داشته باشد، تا به خاطر مجرد بودن، مورد بدگمانی و آزار قرار نگیرید.
چه‌بهتر اگر بتوانید از ایران مهاجرت کنید.
راهبه نباشید و خودتان را از لذت رابطه عاطفی و جنسی محروم نکنید.
(توضیح: ازنظر بسیاری از مراجع تقلید دختر 28 ساله، رشیده است و برای صیغه شدن نیازی به اجازه پدر ندارد. اگر خانم شاغل هستید، در خانه خودتان زندگی می‌کنید و 28 سال یا بیشتر دارید، مشکل شرعی برای برقراری رابطه جنسی ندارید. خانم های مطلقه و بیوه هم برای صیغه شدن نیاز به اجازه پدر ندارند.)
مثالی از فتوای مراجع تقلید برای دختر رشیده: اذن پدر در ازدواج دخترى که به گونه کامل مصلحت و مفسده را درک مىکند و تحت تأثیر احساسات قرار نمىگیرد، شرط نیست و اختیار با خود اوست - حضرت آیةاللّه العظمى جنّاتى
لینک دسترسی به اصل فتاوای ایشان
اگر این شرایط را برای خودتان فراهم کنید، احتمال پشیمانی از ازدواج نکردن کمتر است، ولی اگر گوشه خانه بابا بنشینید، دستتان جلوی بابا دراز باشد، از لذت‌های زندگی محروم باشید و هرروز سرکوفت و غرغر مادرتان رو بشنوید، حتماً پشیمان می‌شوید که چرا ازدواج نکردید. در ضمن، تا وقتی احساس منفی به ازدواج دارید، متأهل نخواهید شد.
سؤال شما: با توجه به فرهنگ حاکم بر جامعه، آگه ازدواج کنم کلاً آینده م نابود میشه. الان ۳۳ سالمه، ولی احساس می‌کنم هنوز زندگی رو تجربه نکردم. مرتب ازدواج رو به تعویق میندازم، ولی مگه تا کی میتونم مجرد بمونم؟ هروقت مورد ازدواج پیش میاد، حس تباه شدن مانعم میشه. نمی تونم این حس رو از بین ببرم. چه کار کنم؟
جواب گیس گلابتون: وقتی شما ازدواج را قاتل رویاها و کشنده امیدها می‌دانید، چرا فکر می‌کنید مجبور هستید ازدواج کنید؟ شما اصلاً مجبور نیستید ازدواج کنید. بروید و زندگی‌تان را صرف رسیدن به رویاها و ساختن آینده دلخواهتان کنید. حتماً شاغل باشید و حسابی پول دربیاورید تا بتوانید زندگی مستقلی بر اساس آرزوها و امیدهایتان بسازید.
البته ازدواج قاتل رویاها و کشنده امیدها نیست. اگر دو فرد بالغ ازنظر ذهنی و هدفمند باهم زندگی کنند، ساده‌تر به آرزوها و امیدهایشان می‌رسند، ولی من خیال ندارم با دوست عزیزی که این سؤال را پرسیده، بحث کنم. برداشت او از ازدواج، بر اساس آنچه در خانواده و دوستانش دیده، شکل گرفته است. حتماً برای داشتن این دیدگاه تلخ، دلایل خوبی دارد.
نظر شما چیه؟ آیا ازدواج قاتل رویاها و امیدهاست؟
