با آقایی آشنا شدم. چطوری بفهمم قصدش ازدواج است یا خیر؟
در مقدمه بگویم ازدواج یک انتخاب است. همه افراد مجبور نیستند ازدواج کنند و همه مردم ویژگی‌های مناسب متأهل بودن را ندارند. مسئولیت‌پذیری، تعهد و انعطاف‌پذیری، سه ویژگی ضروری برای ازدواج موفق است. اگر شخصی نمی‌تواند یا نمی‌خواهد مسئولیت قبول کند، متعهد به پیمان ازدواج بماند و آدم کله‌شق و لجباز و قلدری است، نباید ازدواج کند یا لااقل ابتدا تغییر کند و سپس ازدواج کند وگرنه خودش و همسرش و فرزندانش را بدبخت می‌کند.
سن ازدواج بالا رفته است. در شهرهای بزرگ توصیه می‌شود خانمها قبل از ۲۵ سالگی و آقایان قبل از ۳۰ سالگی ازدواج نکنند. لازم است به خود فرصت بدهید تا بلوغ عاطفی و اجتماعی در شما شکل بگیرد. تحصیلات خود را تکمیل کنید. شغلی پیدا کنید و ازنظر مالی و اجتماعی خود را قوی کنید. بعضی خانمها برای فرار از سختگیری‌های والدین و محدودیت‌های خانواده‌های سنتی ازدواج می‌کنند. با این تفکر اشتباه که ازدواج به آن‌ها فرصت مستقل شدن، روی پای خود ایستادن، ماجراجویی و تجربه کردن جامعه را می‌دهد. متأسفانه اصلاً اینطور نیست. ازدواج یعنی پذیرفتن کلی مسئولیت و محدودیت. در ازدواج جایی برای ماجراجویی و آزادی نیست. اگر خانواده سختگیری دارید و شما را محدود می‌کنند، به‌جای ازدواج کردن، شاغل شوید و درآمد کسب کنید. پول می‌تواند بسیاری از محدودیت‌ها را برطرف کند. اگر والدین شما اجازه نمی‌دهند از خانه خارج شوید، شغل آنلاین پیدا کنید.
با توجه به مطالب مهمی که در دو پاراگراف بالا نوشتم، فرض را بر این می‌گذارم که شما خانمی بالای ۲۵ سال هستید، حداقل لیسانس دارید. شغلی دارید و دستکم پول جیبی‌تان را کسب می‌کنید. برای فرار از خانه پدر نمی‌خواهید ازدواج کنید، بلکه برای عشق دادن و عشق گرفتن و تشکیل خانواده تصمیم دارید ازدواج کنید. حالا با آقایی آشنا شدید و نمی‌دانید قصد ایشان از آشنایی با شما ازدواج است یا خوش‌گذرانی؟ چطور این معما را حل کنید؟
اگر همین‌الان دارید با آقایی رفت‌وآمد می‌کنید که بالای ۳۰ سال سن دارد، شاغل است و بیش از یک سال از آشنایی شما می‌گذرد، از او بخواهید تکلیف رابطه را تعیین کند. اگر طفره می‌رود و مهلت‌های طولانی می‌خواهد، به‌احتمال‌زیاد خیال ندارد با شما ازدواج کند. پیشنهاد می‌کنم یک جلسه مشاوره با من داشته باشید تا شرایط را بررسی کنیم. باشه؟
اگر تازه با آقایی آشنا شدید و از قصد آقا مطمئن نیستید به این موارد توجه کنید:
اگر دوستی و رفت‌وآمد با پسری را شروع کنید که کم سن و سال است، دانشجو است، سربازی نرفته و شغلی ندارد، نمی‌توانید از او انتظار داشته باشید پس از مدتی رفت‌وآمد خواستگاری کند و دوستی شما به سمت ازدواج پیش برود. او از شما سه سال، چهار سال، پنج سال و شاید بیشتر مهلت می‌خواهد تا درسش تمام شود، سربازی برود و شغلی پیدا کند.
طولانی شدن مدت دوستی (بیش از یک سال) به ضرر خانم‌هاست. به دلایل زیر:
یک) آقایان در هشتادسالگی هم می‌توانند صاحب فرزند شوند. اخیراً آلپاچینو و رابرت دنیرو هشتادساله صاحب فرزند شده‌اند. البته دوست‌دخترهایشان ۵۰ سالی ازشان جوان‌ترند. دوره باروری خانمها محدود است.
ب) آقایان از ۴۰ سالگی به بعد جذاب‌تر می‌شوند. هم از نظر چهره و از نظر بهتر شدن وضع مالی و وضع اجتماعی. درحالی‌که افزایش سن، دوست خانمها نیست و متأسفانه جذابیت‌ها را کم می‌کند.
ج) بلاتکلیفی به مدت طولانی موجب اضطراب و بدخلقی خانم می‌شود و به رابطه صدمه می‌زند.
پس در دو مرحله از آشنایی با آقایان می‌توانید بفهمید قصدشان ازدواج است یا خیر. یکی در اوایل آشنایی و یکی شش ماه تا یک سال بعد از آشنایی که شما درخواست تعیین تکلیف می‌کنید. وقتی متوجه شدید آقا قصد ازدواج ندارد، لازم است رابطه را قطع کنید و در جستجوی فرد جدیدی باشید. ماندن در رابطه بی‌سرانجام، وقت شما را تلف می‌کند. یادتان باشد که چه گفتم: زمان با ما زنان نامهربان است.
