برخلاف تصور عموم، عدد سیزده نحس نیست. بلکه بسیار مقدس و پر برکت است. توجه کنید که تولد حضرت علی سیزده رجب است و ماه شب چهارده یعنی قرص ماه سیزدهین روز ماه. ما شیعیان شب‌های چهاردهم هر ماه مراسم خاص و ویژه داریم که در کتاب «مفاتیح الجنان» –کلیدهای بهشت- نوشته شده است.
بسیاری از گروه‌های مذهبی، سیزده نفری بوده‌اند:
اهورامزدا و دوازده امشاسپند
مسیح و دوازده حواری
حضرت محمد و دوازده امام معصوم
به همین دلیل در ایرانیان باستان روز سیزدهم فروردین، سیزدهمین روز سال را بسیار گرامی می‌داشتند. در حقیقت به باور ایرانیان باستان، امروز روز گرامیداشت الهه آناهیتا، الهه آب و باروری است. آناهیتا که نامش بارها در اوستا تکرار شده، دختران را شوهر میدهد، مهر زنان را در دل شوهرانشان محکم میکند، زهدان‌ها را بارور میکند، سینه‌ها را پر از شیر و ثروت را افزون میکند. آب در ایران بسیار ارزشمند بود. به همین دلیل برای ایرانیان باستان الهه آب اهمیت زیادی داشته است. در اوستا به جای کلمه الهه، آن را فرشته موکل آب می‌نامند.
مردم باستان، سیزدهمین روز سال را برای بزرگداشت الهه به دامن طبیعت و به کنار رودخانه‌ها و چشمه‌ها می‌رفتند. آن‌ها با خوردن و آشامیدن و رقص و شادی این روز را گرامی می‌داشتند. آرزوهای خود را درخواست می‌کردند و با گره‌ای سبز بر ضریح الهه، دخیل می‌بستند. کسی در شهر نمی‌ماند. همگی دسته جمعی به دشت و دمن می‌رفتند تا آیین ستایش الهه را بجای آورند.
این آیین پس از گذشت هزاران سال هنوز در میان ما ایرانیان پا برجاست. هرچند که منشأ آن را فراموش کرده‌ایم. می‌گوییم باید نحسی سیزده را در کرد. باید از خانه خارج شد و قدری در میان گل و سبزه گشت و گذار کرد. زیرا مردم باستان تصور می‌کردند اگر این رسم را به جا نیاورند، الهه ناخشنود می‌شود و باران نخواهد بارید. آن‌ها از ناخشنودی الهه آب می‌ترسیدند. یک زمانی ما ایرانی‌ها خیلی از خشکسالی می‌ترسیدیم. الان بیش از سی سال است که خشکسالی این کشور را فراگرفته و ما عین خیالمان نیست. اما هنوز از نحسی سیزده می‌ترسیم، پس از خانه خارج می‌شویم.
فرجه گره زدن به سبزه از زمان طلوع تا هنگام غروب آفتاب است. باید دور از چشم دیگران انجام شود. دو گیاه تازه رسته را جور گره بزنیم که مطمئن باشیم با وزیدن نسیمی گره باز خواهد شد و زخمی به دختران تازه شکفته طبیعت نزده‌ایم.
یاد استاد باستانی پاریزی گرامی و روحش که به مبدأ پیوسته، شاد که کتاب «خاتون هفت قلعه» را نوشت و تاریخ ما را زنده نگه داشت. آنچه در مورد الهه‌های باستانی ایرانی می‌دانیم از تصدق سر ایشان است.
از داستان الهه‌های باستان بگذریم که به گذشته متعلق هستند و خرافه محسوب می‌شوند. امروز روز خاصی است. وضیعت جهان به گونه‌ای است که آرزو‌ها بسرعت برآورده می‌شود. کافی است که آن را واضح درخواست کنی. امروز خدا در تن تک تک شکوفه‌ها، تک سبزه‌های زمین، تک تک درختان تازه جوانه زده، تک تک گل‌های صحرایی حضور دارد...
زن‌ها نگهبان سنت‌ها هستند، پس خواهر عزیزم من، امروز تا قبل از غروب خورشید، جایی که کسی نبیند، سبزه‌ای گره بزن. درخواستت را بگو و مطمئن باش که برآورده می‌شود. این همان رسم بستن دخیل سبز به امامزاده‌هاست. ولی حالا مستقیم به مادرمان، زمین دخیل می‌بندی.
امروز روز ویژه‌ای است. این را باور کن.
سیزدهم فروردین مبارک!
