معجزه دو دقیقه‌ای!

چه جالب.من دقیقا 25 سالمه و از ابتدای این هفته ورزش تو باشگاه رو شروع کردم.البته قبلا هم پیاده روی و دوچرخه سواری می کردم و یکی دو بار باشگاه هم رفته بودم.قراره مامانم هم بیاد باشگاه.

من دیروز و پریروز و روز قبل از پریروز! پیاده روی کردم. دیروز که کلاس رقصم رو هم رفتم. و امروز با خوندن دوباره سایت و گروه تلگرام تصمیم گرفتم یه کلاس دیگه هم ثبت نام کنم. چون بهم یادآوری شد که چقدر ورزش اثرات مثبت زیادی داره. و یادم اومد که از بحرانهای بزرگی توی زندگیم درحالیکه بی هیچ یاوری بودم، با ورزش گذشتم. گیس گلابتون خوشگلم، رقص منو تو زندگی بارها نجات داده. برقص، و اگه شوشو هم دوست داره، با هم سالسا برقصین. عالیه. عالی.

سلام
خیلی ممنون از مقالتون. درسته! اگه آدم سختشه روزی یک ساعت ورزش کنه، خوب با دو دقیقه شروع کنه تا کم کم براش راحت شه. هفته اول دو دقیقه و از هفته های بعد دو دقیقه دیگه اضافه کنه تا به یک ساعت برسه. منم قبلا ورزش نمیکردم و به خاطر کارم همش نشسته و پای کامپیوتر بود طوری که به مرور دچار خستگی و کوفتگی و بدن درد شدم و دیگه داشتم ضعف عضله میگرفتم. البته چای و شیرینی هم زیاد میخوردم که واسه استخوان مضر بودند. به پیشنهاد یکی از فامیلا رفتم باشگاه. با آمادگی جسمانی شروع کردم و بعد پیلاتس. خیلی عالی بودند و منو به ورزش کردن علاقمند کردند.‌ بعد که از باشگاه اومدم بیرون دیگه نمیتونستم ورزش رو کنار بذارم واسه همین هر روز یا یک روز در میون میرفتم پیاده روی و تا به امروز ادامه دادم. روزایی که پیاده روی نمیرم تو خونه حرکات کششی (پیلاتس) رو انجام میدم. ورزش به قول شما منو خوشکل و‌ خوش هیکل کرده، پوستم روشن و چشام براق تر شده چون گلبول های خون هم از نو ساخته میشن، حتی پریودی رو هم منظم میکنه و دردشو کاهش میده. اخلاق آدم با ورزش مستمر بهتر میشه و فکرش بهتر کار میکنه (خلاق تر میشه). ورزش اونقدر فایده داره که تو چند جمله نمیگنجه و فقط با تعهد بهش میتونی به اونا پی ببری
چون عادت به این کار دارم، «تکون بده» که برنامه این ماهه واسم سخت نیست چون مثل یه لرزونک هر روز دارم تکون میدم ولی به گفته شما کار گروهی انگیزه بیشتری به آدم میده واسه همین با گروه تو تلگرام همراه شدم و با اشتیاق بیشتری کار رو دنبال میکنم 😙😙

سلام. کاملا باهاتون موافقم که آدم به ورزش معتاد میشه. من چند سال ورزش کردم و سال گذشته به خاطر بارداری و به توصیه پزشکم ورزش رو ترک کردم. واقعا حالم بد شده بود. الان دو ماه از زایمانم میگذره و چون نمیتونم دخترم رو حتی برای یک ساعت تنها بزارم توی خونه با کلیپ های 30 دقیقه ای ورزش میکنم. دختر بزرگم ده سالشه او هم والیبال رو دوست داره و حتی توی دوران درس هم ترکش نکرده امیدوارم با ورزش بتونه جلوی بلوغ زودرس رو بگیره که الان متاسفانه معضلی برای دخترای نوجوان شده.

سلام
حرفاتون درسته یعنی با واقعیت منطقه! «معجزه دو دقیقه ای»، چه حال کردم! خود عبارت دو دقیقه کلی به آدم انگیزه میده چون انجام کاری که بهش عادت نداری یا حتی علاقه، و بدونی بیش از دو دقیقه زمان برای انجامش نیازه معمولا سمتش نمیری و اگه هم بری‌ با بی میلی و اجبار انجامش میدی که همین باعث میشه ازش زده بشی. من قبلاً باشگاه میرفتم و بعد هم هر روز هرروز پیاده روی یک ساعته در پارک چون ورزش عادتم شده بود ولی بعد نشد برم و کم کم عادت از سر افتاد الان که دوباره شروع کردم با همین تایم کم شروع کردم. چند تا حرکت نرمشی و ۵ دقیقه دور اتاق دویدن. وای که چه معجزه ای می‌کنه ورزش. انگار ذهن و جسم تو از زباله ها پاکسازی می‌کنه، شاد و سبک میشی. اگه فکر کنم روزی ۱ ساعت باید ورزش کنم اصلا سمت ش نمی‌رم! ولی این معجزه دو دقیقه ای حداقل منو به جنبش وادار می‌کنه تا کم کم با علاقه برسونم به تایمی بیشتر.‌ نه فقط ورزش تو هر کار دیگه ای. یادمه برای انجام کارهای حوصله بر خونه کنید آلارم رو بذارید رو ۱۵ دقیقه و وقتی بیپ زد دست بکشید. وای که چه معجزه ای می‌کنه این ۱۵ دقیقه!! هم کارها انجام میشن و با عشق و علاقه تو انجام ش هست
رقص هم فوق‌العاده ست.‌ من معمولا ورزش میکنم ولی وقتی هیجان زدم میرم یه موزیک شاد play میکنم و‌ باهاش چند دقیقه می‌رقصم. وقتی شاد باشی موزیک مورد علاقه تم پخش شه غرق رقص و پایکوبی میشی و به خودت میای میبینی ۱ ساعت فقط تکون دادی

سلام گىس گلاب عزىزم... پىاده روى تو منزل رو تا حالا امتحان کردى؟ لىنک دانلود ىک نمونه پىاده روى در منزل رو برات مى ذارم که ىه خانم شاد و خندون اجراش مىکنه .توى خونه و جلوى تى وى با لباس دلخواه، مىتونى ىک ماىل پىاده روى کنى. بىست دقىقه هم بىشتر طول نمىکشه. امىدوارم استفاده کنى و لذت ببرى

منم دقیقا همین مشکل رو دارم، توی بچگی همیشه بهمون میگفتن ندو، بشین، میفتی، شیطونی نکن، ساکت باش و ... که منم تمام روزای کودکی و نوجوانیم به کتاب خوندن و کنج اتاق نشستن گذشت. بعدم دیگه خودم اینقدر تنبل شدم که تکون نخوردن برام تبدیل به یک عادت و الان هم یک معضل شد. شاید بتونم بگم این عدم تواناییم توی فعالیت های جسمی بزرگترین نقطه ضعف هست، چیزی که هم سلامتی و زیباییم رو تحت تاثیر قرار داده و هم اعتماد بنفسم رو. هربار هم که شروع به ورزش کردم توی باشگاه اینقدر از بقیه ضعیفتر و ناتوان تر بودم که خودش باعث شد دیگه ادامه ندم. یکبار هم مربی خصوصی گرفتم و مربیم وقتی گفتم برام پنج تا شنا نوشتی درحالیکه من یکیش رو هم نمیتونم برم، گفت من واقعا تا الان آدم به ضعیفی تو ندیدم و همین حتا بیشتر سرخورده م کرد. تنها چیزی که من توش قوی هستم اینه که میتونم ساعتها راه برم و خسته نشم. پارسال تصمیم گرفتم خودم رو برای ماراتن آماده کنم و از روزی دو دقیقه دویدن شروع کنم ولی باز هم ادامه ندادمش. الان که دارم اینها رو مینویسم بغض کرده م و واقعا تشویق شدم از همون دو دقیقه دویدن شروع کنم و بالاخره به ماراتن برسونم خودمو (نصف ماراتن درواقع)