سلام و صد سلام
عید همگی شما مبارک و امیدوارم سال خوبی را شروع کرده باشید. این چند روز داشتم فکر می کردم که به عنوان اولین پست امسال چه بنویسم. سال گذشته اولین پست وبلاگ گیس گلابتون، درباره هدفگذاری و موفقیت بود. امسال می خواهم درباره پاکسازی عاطفی و رها کردن بنویسم.
من معتقدم که همه چیز از انرژی ساخته شده است. چه جسم من و چه افکار من و چه عواطف من، همه و همه انرژی هستند.
عواطف به دو دسته بزرگ تقسیم می شوند: عواطفی که باعث می شوند ما احساس قدرت و توانایی و عشق بیشتری کنیم که آنها را عواطف مثبت می نامیم و عواطفی که باعث احساس ناتوانی و نفرت بیشتر درما می شوند که آنها را عواطف منفی نامگذاری می کنیم.
عواطف وجود دارند و واقعی هستند. ما نمی توانیم و قرار نیست منکر عصبانیت، نگرانی، اندوه یا سرگردانی خود بشویم. همیشه هم نمی توانیم عواطف مثبت را تجربه کنیم. عواطف مثل موج دریا هستند. می آیند و قرار است که بروند. مشکل از آنجا شروع می شود که ما عواطف را درون خود حبس می کنیم و نمی گذاریم که بروند.
اگر من سال گذشته دندان درد داشته ام، آیا امروز با به خاطر آوردن آن دوباره احساس درد می کنم؟ البته که نه! ولی وقتی ده سال پیش کسی به من متلکی گفته، یا مرا خیط کرده و یا مرا مسخره کرده است، اگر هربار که آن را به یاد می آورم، مثل روز اول عصبانی بشوم، معلوم می شود که خشم را رها نکرده ام. بلکه آن را درون خود نگه داشته ام، متراکم کرده ام و از آن کینه ساخته ام.
به هر روشی که می دانید و می شناسید عواطف را رها کنید تا دروازه شادی و موفقیت به روی شما باز شود. یکی از روش های عالی برای رها کردن "سدونا" است.
ادامه دارد...
