من شغلم را دوست ندارم!

سلام
من تازه عضو شدم. یه ماه پیش تصمیم گرفتم استعفا بدم خیلی عصبی شده بودم و خیلی وضعیت بدی داشتم سرکار اما هم به پولش نیاز دارم و هم اینکه نمی تونم بیکار تو خونه بشینم. بعد اومدم برای خودم یه برنامه کاری ریختم الان حس میکنم وضعیتم بهتر شده اما 10 درصد برنامه رو هم نتونستم اجرا کنم.

شبنم جون داری به ترسهایت زیادی اهمیت می دهی. گفتم پادزهر ترس چیست؟ اقدام! هدف بگذار، برنامه بنویس، گام کوچک ولی منظم بردار. این همه چیزی است که من در کلاس هدف به دوستان خواهم آموخت

چه جالب من چند وقته كه اين تصميم گرفتم خيلي احساس خوبي مي ده مرسي

عالی بود...ممنون...البته این بی علاقگی شغلی الان خیلی خیلی رایجه، راستش از هرکی میپرسی یا تو خود محل کار هیچ کس از کارش راضی نیست، همه فقط غر میزنن، میدونین این حالات مسری هم هست یعنی آدم حالش گرفته میشه که هر روز با این همه آدم ناراضی و اهل شکایت باید سر و کار داشته باشی، بعضی مشاغل مثل شغلهای مهندسی چون فرد محور نیست و کارها گروهی هست خیلی آدم اذیت میشه...انگار هیچکس اونجایی که باید باشه نیست، خیلی جالبه ها ... طرف رشته برق خونده عاشق معماریه، یکی معماری خونده عاشق دندانپزشکی بوده، یکی پزشکی خونده عاشق هنر بوده و هزاران مثال از این دست، ما خیلی خیلی تحت تاثیر جو و محیط و نگاه و نظر مردم، رشته تحصیلی و شغل انتخاب میکنیم و این میشه که الان شده...

سلام خدارو شكر كه بهترين ممنون از درسهاي جديد خانم دكتر عزيز من مدتهاست اين تمرينها را شروع كردم،‌دوست داشتن شغل فعلي، تلاش بيشتر،‌احساس مسئوليت نسبت به كار و محل كارم، حس مشاركت در منافع شركت و برا يكار مورد علاقم هم مدتهاست تحقيق و بررسي كردم و حالا زمان عمل است اما گاهي نسبت به آن ناميد مي شوم،‌ نظر نامساعد ديگران نسبت به پروژه اي كه مي خواهم شروع كنم استرس و نااميدي بهم مي ده و همين باعث مي شه اقدام نكنم. نمي دونم چه كنم؟ سنم كم نيست و ضمنا در اين اوضاع اقتصادي بي سر و سامان عملي كردن يك طرح نو كار راحتي نيست. لطفا راهنمايي كنين.

ماناجون سپاسگزارم. دعای خیر من بدرقه راه پیشرفت تو

سلام دوست ماه من.تو من رو خيلي وقته ميشناسي. از خيلي دغدغه هام برات گفتم. از مشكلم با جاريم كه الان همه چي بي نهايت خوب شده... از نيازم به يه كتاب كه همون كتاب هدف برام كولاك كرد و ... حتي رشته امو و سطح تحصيلاتم رو هم ميشناسي. اين كه الان ميگم ديگه درد دل نيست و اصرار به اينكه من مشكل دارم كمكم كن. چون بيشتر از اوني كه فكر كني به ككم كمك فكري كردي كه تا هستم ازت سپاسگذارم.مدت ها بود دلم ميخواست كسب و كار خودمو راه بندازم و مستقل باشم... همه خانوماي موفق دنيا از جمله تو شدين الگوم. اينقدر با كمك چيزايي كه ازت ياد گرفتم از دنيا سوال پرسيدم كه جوابمو داد. نتيجشم خيلي زود ميبيني. جرقه اي كه يهو توي ذهنم زد باور كردني نبود. چيزي جلوي چشمت باشه و نبينيش اين همه وقت؟؟؟؟ خواستم به اونايي كه ميان و اينجا رو ميخونن و بعضا فكر ميكنن خب يه جاي ديگه پيدا شد كه بايد پول بديم بگم همين وبلاگ و سايت كاري براي زندگي من كرد كه هيشكي تا حالا نكرده بود. بابت همه اينا برات دعاي خير ميكنم و ارزو ميكنم هر جايي هستي راه جلوي پات باز باشه.... تا هميشه خدا

خانم دکتر عزیزم
امروز داشتم فکر می کردم شغلم را دوست ندارم، راستش را بخواهید از شغلم بدم نمیاد اما محیط کار و فرهنگ و تفکرات سازمانی حاکم بر کارم را دوست ندارم و به این خاطر آزار می بینم.
من حدود ۶ ماهه که در این شغل جدید مشغول بکار شده ام. اما ۴ ماه از این ۶ ماه به دلیل رفتارهای زشتی که دیدم بسیار برایم تلخ بود. اینجا سازمان بزرگی است و شامل واحدهایی است که من بسیار مایلم در ان قسمتها کار کنم، بنابراین بعد از ۴ ماه درخواست همکاری با واحدهای دیگر را داده ام(این واحدها با تخصص من در ارتباط است) و سه مصاحبه رفته ام که ظاهرا خوب بود ولی فعلا پاسخی دریافت نکرده ام و معلوم نیست نتیجه چه باشد. چون من تازه کارم و امکان جابجایی برای تازه کارها کم است ولی همچنان امیدوارم.
امروز که خسته و رنجیده خاطر از حرفهای همکاری، داشتم به شغلم فکر میکردم یاد این مقاله شما افتادم. امروز اینجا اعلام می کنم که از فردا هر روز بهترین خودم در شغلم خواهم بود و کاری را که فکر میکنم درست است و به صلاح سازمان است انجام خواهم داد(حتی اگر مخالف سنتهای سازمان باشد). من به نتیجه بخش بودن تلاشها باور دارم. حتما نتیجه را همینجا خواهم نوشت.
خانم دکتر عزیزم
از شما برای هر انچه آموختم سپاسگزارم. نوشته های شما منبع دلگرمی است.

اصلا فکر نمیکردم که تو گیر و دار اثاث کشی و اینهمه کاری که مطمئنم دارید به این زودی جوابم رو بدید. واقعا ازتون ممنونم. چشم. مطبم رو رونق میدم و قول میدم ماه دیگه به جای ماهی یک میلیون ، ماهی پنج میلیون درامد داشته باشم.

خانوم دکتر عزیز ممنون از اینهمه سخاوتتون که اطلاعات و تجربه های با ارزشتون رو در اختیار ما میگذارید.
من دندانپزشک هستم و از لحظه شروع کارم تو مطب شخصی خودم کار کرده ام. چون بچه کوچکی داشتم و ترجیح میدادم تفریحی کار کنم درامد کمی هم داشتم چون کلا دو شیفت سه ساعته در هفته کار میکنم. الان که دخترم 5 سال دارد به فکر این هستم که شیف های کاریم رو افزایش بدم و درامدم رو اضافه کنم. با توجه به اینکه مطبم رونق زیادی نداره به نظرتون برم تو یه درمانگاه درصدی کار کنم یا بیشتر انرزی ام رو صرف رونق دادن به مطب شخصی ام کنم؟ اصلا به نظر شما درصدی کار کردن درسته؟ من هیچ حس خوبی نسبت به اینکه نصف درامدم رو بدم به یک فرد دیگه ندارم!!!!!!!

دکتر آناهیتای عزیز، با عرض سلام و تشکر فراوون بابت مطالب سایت، من تازه عضو شدم،‌ دکتر جون، من بی نهایت به کارم علاقه مندم و خوشبختانه خیلی هم وارد شدم. کارم بازرگانی خارجیه. عالیه، یعنی میتونم قسم بخورم که 90% درآمد کارخونه ما از همین کاری هست که من انجام میدم. اما مدتیه که سرخورده شدم. هیچ انگیزشی در کار من وجود نداره، رئیسم اصلا قدر کارمو نمیدونه و حتی یه تشکر خشک و خالی هم نمیکنه،‌همیشه هم دنبال یه نقطه ضعف از من میگرده. خسته شدم. مدتیه که فقط برای گرفتن حقوق میام سر کار و هیچ کار مفیدی انجام نمیدم. داد همه هم در اومده که چرا وضعمون اینجوری شده؟ میدونم اگه دوباره شروع کنم همه چیز خوب میشه،‌اما درآمد میلیونی حاصل از کار من به جیب یه عده آدم مفت خور میره. شاید چون خانوم هستم این دیدگاهو درموردم دارن. هر کار خوبی که انجام میدم ،‌توسط رئیسم به نام خودش به سهامداران منتقل میشه و از اون تقدیر و تشکر میشه، چیکار کنم؟ لطفا راهنماییم کن. ممنونم

گیس گلابتون عزیز من عاشق کارم هستم و تمام تلاشم رو واسه پیشرفت می کنم

سلام گیسو جانم. منم مدت زیادیه که اصلا به کار علاقمند نیستم . اصلا دلم نمی خواد سر کار برم . دوست دارم بیشتر کلاسهای آموزشی برم.نظر شما رو می خواستم بدونم

مطلب بسیار خوب و مفیدی بود ، نمیدونم چطور تا حالا تو سایتتون این مطلب رو نخونده بودم با اینکه از سال 1390 سایتتون رو دارم دنبال میکنم ؟