شما گفتید که پنج درصد از درآمد صرف خیریه شود، ولی بعضی جاها شده گفته است ده درصد. کدام درست است؟
متشکرم. سوال خوبی است.
یهودی ها در مذهب خود اصلی به نام "عشریه" دارند. آنها از نظر مذهبی موظف هستند ده درصد از درآمد خود را ببخشند. آنها سیستمی قوی برای هزینه کردن این پول برای افراد بی بضاعت دارند. کتابهایی که ترجمه آنها را خوانده اید، نویسنده یهودی داشته است. البته من به همه ادیان احترام می گذارم، منظورم این بود که بدانید این قانون ده درصد از کجا آمده است.
ما نوآموزان امور مالی، قرار گذاشته ایم که دست کم پنج درصد درآمد خود را صرف امور خیریه کنیم که یکجورهایی هم ما را یاد "خمس" می اندازد. البته یک جورهایی! چون خمس به غنیمت جنگی تعلق میگیرید و 20% غنیمت است که باید به پیامبر یا جانشین او تحویل داده شود. سوره انفال، آیه 41. من دارم به عدد 5 که برای ما شیعیان محترم است، اشاره میکنم.
اگر برای شما ممکن است، می توانید ده یا بیست درصد درآمدت را صرف خیریه کنید. هر جور که صلاح می دانید. ولی یادتان باشد که درصدی که برای خیریه در نظر می گیرید، اصلا پول شما نیست. شما واسطه ای هستید برای کسب این پول و رساندن آن به دست صاحبش.
به علاوه بخشیدن پول، باعث می شود احساس ثروتمند بودن داشته باشیم. احساس ثروتمند بودن، پول را به زندگی ما سرازیر می کند. پس به محض این که پولی به دست تان آمد، پنج درصد آن را به محتاجی ببخشید. صبر نکنید اول پولدار بشوید و سپس شروع به بخشش کنید.
همانطور که پیش از این گفته ام تا پولی به دست تان آمد، آن را در چهار حساب جداگانه قرار بدهید: بیست درصد پس انداز استقلال مالی، پانزده در صد کیف و خوشی، پنج در صد بخشش. شصت در صد باقیمانده را برای ضروریات زندگی خرج کنید. مبادا از پس انداز خود صرف نظر کنید که پول بیشتری به خیریه بدهید، زیرا شما در درجه اول در مقابل آینده خود و فرزندان خود مسئول هستید. آدمی که بیشتر درآمد خود را صرف خیریه می کند، ولی از ضروریات زندگی خود و پس انداز کردن خودداری می کند، آدمی معنوی نیست، بلکه بی مسئولیت است.
اینجا ننویسید که شصت در صد کفاف زندگی شما را نمی دهد، چون پاک قاطی می کنم! قرار است از همین الان جذب و نگهداری ثروت را بیاموزیم، نه این که با غر زدن و نق نق کردن روحیه خود و دیگران را خراب کنیم. به جای شکایت از بی پولی، درس های "ده گام تا ثروت" را از ابتدا بخوانید و تمرین کنید تا ببینید که چه ساده زندگی رسم خوشایندی می شود. زندگی در فراوانی و موفقیت، ساده تر از آنی است که تصور می کنید.
پی نوشت: من از سال 1392 دارم پنج درصد درآمدم را به خیریه ها پرداخت می کنم. نتیجه این کار عالی است! اگر هزار تومان بدهم، خداوند ده هزار تومان در جیبم میگذارد. از وقتی پرداخت نقدی خیریه را با جدیت انجام میدهم، کیف پولم خالی نمانده است. وعده های خدا، حق است. به وعده های او ایمان داشته باشیم.