فقط 10% خانمها هرگز علاقه‌ای به بچه دار شدن ندارند. این دسته خانمها معمولاً دوران کودکی دردناکی داشته‌اند. بیشتر خانمها در دوره‌ای از سن خود مایل هستند فرزند داشته باشند. توصیه می‌کنم مادرناتنی ها صاحب فرزند شوند. مگر این که سن باروری آنها گذشته یا به دلایل پزشکی قادر به فرزندآوری نباشند. در غیر این صورت، حتماً بچه دار شوید.
بیشتر آقایان صاحب فرزند، مایل نیستند از همسر جدید خود فرزند داشته باشند. آنها تصور می‌کنند اگر با همسر جدیدشان صاحب فرزند شوند، فرزندی که از ازدواج قبلی دارند، صدمه می‌خورد. آقایان گرامی! فرزند شما به خاطر طلاق، کشمکش‌ها و دعواهایی که با همسر سابقتان داشتید، صدمه خورده است. قرار نیست همسر جدیدتان به خاطر اشتباهات گذشته شما تنبیه شود. شما نباید هیچ زنی را از مادر شدن محروم کنید. با همسرتان منصف باشید. بچه‌ها بزرگ می‌شوند و دنبال زندگی خود خواهند رفت. شما می‌مانید و همسری که با او از روی انصاف یا بی انصافی رفتار کرده‌اید. مراقب باشید. با هر دستی بدهید با همان دست می‌گیرید.
بعلاوه جامعه شناسان و روانشناس‌ها، تحقیقات گسترده روی کودکان حاصل از طلاق انجام داده‌اند و زندگی آنها را تا بزرگسالی دنبال کرده‌اند. بزرگسالانی که در کودکی طلاق والدین را تجربه کرده‌اند، از نظر شاخص‌های مختلفی مثل موفقیت تحصیلی و مالی، هنجارهای رفتاری و اجتماعی و ... مورد بررسی قرار گرفته‌اند. اکثریت قریب به اتفاق این افراد در بزرگسالی تفاوتی با سایرین ندارد. خوشبختانه بیشتر کودکان طلاق در درازمدت بخوبی با مسائل طلاق انطباق پیدا می‌کنند.
البته برای این که کودکان بتوانند بخوبی با شرایط طلاق کنار بیایند، لازم است دست کم یکی از والدین آنها، مثل یک والد با صلاحیت رفتار کند. همه بچه‌ها به تربیت و انضباط نیاز دارند. سهلگیری و برآورده کردن همه خواسته‌های ریز و درشت یک بچه به او صدمه می زند. با بچه‌های خود عادی رفتار کنید تا صدمه بیشتری به آنها وارد نشود. با آنها به شکلی رفتار نکنید که انگار کاسه چینی شکستنی هستند.
بعلاوه وقتی شما و همسرتان با هم فرزند داشته باشید، پیوند عمیق‌تری بین شما برقرار می‌شود. همچنین اگر همسر جدید شما هرگز مادر نشده است، مادر شدن به او کمک می‌کند بهتر با فرزند شما کنار بیاید.
پس دلایل خوبی برای بچه دار شدن مادرناتنی وجود دارد:
- هر خانمی حق دارد مادر شود. هرگز نباید خانمی را از حق مادر شدن محروم کرد. منصف باشید. خدا بی انصافی را دوست ندارد.
- بچه مشترک، پیوند زن و شوهر را عمیق‌تر می‌کند.
- تجربه مادر شدن، سازگاری مادرناتنی با فرزندخوانده را آسان‌تر می‌نماید.
مادران ناتنی عزیز! سن طلایی بچه دار شدن 35-25 سالگی است. بنابراین وقت تلف نکنید و فرصت مادر شدن را از دست ندهید. مطمئن باشید اگر مادر نشوید همیشه حسرت خواهید خورد. البته اگر برای بارداری تلاش کردید و موفق نشدید، فدای سرتان! دست کم تلاش کرده‌اید. ولی در صورتی که بدون تلاش برای بارداری، فرصت فرزنددار شدن را از دست بدهید، همیشه یک چیزی گوشه دلتان نق می زند و بهانه می‌گیرد.
اگر فاصله سنی بچه جدید با فرزندخوانده بیش از چهار سال باشد، فرزندخوانده حسادت خواهد کرد. این مسئله طبیعی است. برادر و خواهرهای تنی هم به یکدیگر حسادت می‌کنند. بچه حسودی می‌کند. خب! بکند! مگر مادر و پدری برای این که برادر و خواهر به یکدیگر حسودی می‌کنند، از خیر بچه دار شدن می‌گذرند؟
انتظار نداشته باشید فرزندخوانده شما از خبر بارداری خوشحال شود. یک مادرناتنی داستان غم انگیز خود را چنین تعریف می‌کند:
- بهترین روزهای زندگی من معادل بدترین روزهای زندگی دخترخوانده‌ام است. یکی از بهترین روزهای زندگی من، روز ازدواجم است. من در لباس سفید عروس می‌درخشیدم و دخترخوانده سیزده ساله‌ام به پهنای صورت اشک می‌ریخت و هق هق میکرد. دومین روز عالی زندگی من روزی است که فهمیدم باردار هستم. دخترخوانده‌ام که آن موقع پانزده سال داشت، وقتی او از بارداری من خبردار شد چند ساعت جیغ می‌کشید و سرش را به دیوار می‌کوبید.
واکنش همه فرزندخوانده‌ها نسبت به بارداری شما به این بدی نیست، ولی انتظار نداشته باشید آنها از خوشحالی با دمشان گردو بشکنند. البته برای شما خبر خوبی دارم: معمولاً خواهر و برادران ناتنی یکدیگر را دوست دارند. رابطه آنها بیش از آن که فکر کنید صمیمی خواهد شد.
در دوران بارداری انتظار نداشته باشید فرزندخوانده از شما مراقبت کند یا کارهای خانه را انجام بدهد. مسئولیت فرزندخوانده در خانه به خاطر بارداری شما نباید افزایش پیدا کند. پس از به دنیا آمدن بچه، معمولاً فرزندخوانده‌ها دوست دارند با خواهر یا برادر کوچکشان آشنا شوند. همه آدم‌ها نوزادان را دوست دارند. به فرزندخوانده خود اجازه بدهید بچه را بغل و نوازش کند. ولی انتظار نداشته باشید فرزندخوانده از بچه شما مراقبت کند: پوشک عوض کند، او را شیر بدهد، او را بخواباند و از این قبیل کارها. این بچه مال شماست و مسئولیت نگهداری او به عهده شما و پدرش است. فرزندخوانده قرار نیست نقش پرستاربچه را ایفا کند.
خلاصه می‌کنم:
- مادرناتنی عزیز! بچه دار شوید
- انتظار نداشته باشید فرزندخوانده از خبر بارداری شما ذوق مرگ شود
- از فرزندخوانده‌تان انتظار نداشته باشید در دوران بارداری، سهم بیشتری از کارهای خانه را انجام بدهد
- از فرزندخوانده‌تان انتظار نداشته باشید در نگهداری فرزندتان سهم فعال و زیادی داشته باشد
- معمولاً برادر و خواهرهای ناتنی رابطه خوبی با هم دارند و یکدیگر را دوست دارند
