سندرم غریبه در خانواده

آیا شما، مادرناتنی عزیز، احساس می‌کنید در خانواده‌تان غریبه و اضافی هستید؟ متأسفانه این احساس ناخوشایند در میان مادران ناتنی بسیار شایع است و حتی یک نام دارد: «سندرم غریبه در خانواده» Outlander Syndrome

چرا ما احساس می‌کنیم در خانواده غریبه هستیم؟ زیرا به‌راستی غریبه‌ایم! ما وارد یک «خانواده از پیش آماده» شده‌ایم، خانواده‌ای که روابط عاطفی و عادت‌ها در آن شکل‌گرفته و جایی برای نفوذ ما در میان روابط و روش‌های اداره خانواده وجود ندارد. همه مادران ناتنی، به‌ویژه آن‌ها که به‌تازگی مادرناتنی شده‌اند، این سندرم دردناک را تجربه می‌کنند. اگر خانمی با مردی ازدواج کند که فرزند (فرزندانش) را به‌تنهایی بزرگ کرده، سندرم غریبه در خانواده را با شدت زیادی تجربه خواهد کرد.

احساس اضافی و غریبه بودن در خانواده، یک‌باره و فوری برطرف نخواهد شد و راستش در بعضی موارد هرگز به‌طور کامل از بین نمی‌رود. فرزندخوانده اگر درخواست یا مشکلی داشته باشد، همیشه اول به سراغ پدرش می‌رود. در عکس‌ها کنار پدرش قرار می‌گیرد، در رستوران کنار او می‌نشیند. وقتی بچه‌ها در خانه شما هستند، همسرتان غرق در وجودشان می‌شود و شما را از یاد می‌برد زیرا 100% زمان مال بچه‌هاست و کمتر از آن قابل‌قبول نیست! این شرایط، در همه خانواده‌های ناتنی وجود دارد و بهتر است یاد بگیرید آن‌ را قبول کنید و درباره‌اش حساس نباشید.

چطور با سندرم غریبه در خانه کنار بیایید؟ پنج راهکار مفید در ذیل ارائه شده است:

• 1-زمان دوتایی با فرزندخوانده‌تان داشته باشید.

  روزهای اولی که مادرناتنی می‌شوید، فرزندخوانده غریبگی می‌کند، زیرا به‌راستی با یکدیگر بیگانه هستید و هنوز همدیگر را به‌خوبی نمی‌شناسید. او از شما فاصله می‌گیرد، ممکن است شما هم از او فاصله بگیرید. یک‌وقتی به خودتان می‌آیید و می‌بینید بچه‌ها به‌کلی شما را حذف کرده‌اند. انگار شما را نمی‌بینند یا حضورتان را حس نمی‌کنند.

  برای یک خانواده ناتنی نوپا ضروری است به‌جای اوقات خانوادگی، اوقات دونفره وجود داشته باشد:

• شما و همسرتان
• همسرتان و فرزندش
• شما و فرزندخوانده‌تان

   

  به‌این‌ترتیب حضور شما، به معنای کم شدن مدت رابطه پدر و فرزند و یا فاصله افتادن بین پدر و فرزند نخواهد بود. بعلاوه شما و فرزندخوانده‌تان فرصت پیدا می‌کنید رابطه معنادار و سالمی با یکدیگر بسازید. فرزندخوانده‌هایتان را بشناسید، بفهمید چه فعالیت‌هایی برایشان لذت‌بخش است و می‌توانید دونفری انجام بدهید.

  هرقدر شما ثابت کنید تهدیدی برای فرزندخوانده خود نیستید، سندرم غریبه در خانواده کمتر شما را تهدید خواهد کرد.

   

• 2-رابطه با همسرتان را تحکیم کنید.

  اگر ما در رابطه با همسرمان، احساس امنیت کنیم، کمتر فکر می‌کنیم در خانواده غریبه هستیم. ما در جستجوی احترام، قدردانی و اهمیت هستیم و لازم است همه این‌ها را ابتدا از همسرمان دریافت کنیم، پس ضروری است رابطه محکم و صمیمی با همسرمان داشته باشیم.

  زبان عشق همسرتان را بیاموزید، به او از طریق همین زبان عشق، محبت کنید. از هر فرصتی برای نشان دادن عشقتان به او استفاده کنید، حتی اگر هر بار فقط 5 دقیقه فرصت داشته باشید.

• آیا زبان عشق همسرتان «لمس محبت‌آمیز» است؟ پشت او را مالش بدهید.
• آیا زبان عشق همسرتان «کلمات محبت‌آمیز» است؟ بامحبت با او صحبت کنید و پیام‌های محبت‌آمیز برایش بفرستید.
• آیا زبان عشق همسرتان «خدمت» است؟ وقتی او از راه می‌رسد یک لیوان چای تازه‌دم خوش‌رنگ برایش بریزید با چند خرمای خوشمزه در یک سینی زیبا و برایش ببرید.
• آیا زبان عشق همسرتان «هدیه» است؟ هدیه‌های کوچک متناسب با جیبتان بخرید و در خلوت به او اهدا کنید.
• آیا زبان عشق همسرتان «وقت گذاشتن باکیفیت» است؟ هرروز یا دست‌کم هر هفته، یک ساعت به‌طور اختصاصی با او وقت بگذرانید و همه حواس و عشقتان را متمرکز کنید.

    

  با انجام همین کارهای کوچک، رابطه شما و همسرتان تحکیم می‌شود. همچنین پیشنهاد می‌کنم در دوره زندگی مثل عسل ثبت‌نام بفرمایید تا همه رموز شوهرداری را یاد بگیرید.

   

• 3-علاقه‌مندی‌های خود را فراموش نکنید.

  اگر شما فراموش کنید قبل از مادرناتنی شدن، چه کسی بودید، بیشتر از سندرم غریبه در خانواده رنج خواهید کشید. اگر به‌اندازه کافی به خودتان عشق نورزید و به‌خوبی از خودتان مراقبت نکنید، بشدت از احساس ناامنی آزار خواهید دید. بهترین اسلحه یک مادرناتنی علیه سندرم غریبه در خانواده، خود مراقبتی است.

  فراموش نکنید قبل از ملاقات با همسرتان چه کسی بودید و چه علاقه‌مندی‌هایی داشتید. خود را در خانه و دور از دوست‌داشتنی‌هایتان حبس نکنید. پس از ازدواج، شغلتان را رها نکنید، بلکه سر کار بروید، با دوستان و افراد خانواده‌تان تفریح کنید، کلاس ورزش و کلاس زبانتان را فراموش نکنید. از جسم و روحتان به‌خوبی مراقبت کنید تا از درون قوی باشید.

   

• 4-بدانید این موضوع شخصی نیست.

  در اکثر موارد افراد خانواده‌ از قصد شما را نادیده نمی‌گیرند. آن‌ها طبق عادتشان و مثل همیشه به پدرشان مراجعه می‌کنند و با او حرف می‌زنند. این عادت‌ها به خاطر سال‌ها ارتباط پدر و فرزند شکل‌گرفته است.

  هر بار که به ذهنتان رسید: چرا او همیشه فقط با پدرش تلویزیون نگاه می‌کند؟ به خاطر بیاورید این وضعیت به دلیل نفرت آن‌ها از شما نیست، بلکه به دلیل روشی است که به آن عادت کرده‌اند. وقتی آدم به روشی عادت می‌کند، با آن راحت است و دلیلی برای تغییر آن نمی‌بیند.

  رفتار فرزندخوانده‌تان را شخصی تلقی نکنید و راحت بگیرید تا کمتر احساس غریبه در خانواده داشته باشید.

   

• 5-فشار را کم کنید.

به خودتان و فرزندخوانده مهلت بدهید تا رابطه شکل بگیرید. عجله نکنید و فشار نیاورید تا هرچه زودتر صمیمی بشوید. هرقدر شما تلاش کنید به آن‌ها نزدیک‌تر بشوید، آن‌ها بیشتر مقاومت خواهند کرد. صبور باشید. راهنمایی شماره یک (داشتن وقت دونفره با فرزندخوانده) را به‌اشتباه تفسیر نکنید و آهسته پیش بروید. برای مثال شاید پدر و فرزند هرروز یک ساعت وقت دونفره داشته باشند، ولی یک ساعت در هفته وقت دونفره برای شما و فرزندخوانده کافی باشد.

به‌جای این‌که مثل یک والد با فرزندخوانده رفتار کنید، مثل یک دوست، یک خاله با او رفتار کنید. او را بخندانید، رازهایی را برایشان بگویید، بازی موردعلاقه دو نفرتان را کشف کنید. خلاصه این‌که به آهستگی رابطه‌ای به‌کلی جدا از رابطه مادر و فرزندی بسازید.

.

.

.

وقتی شما از سندرم غریبه در خانواده رنج می‌برید، هرگز فراموش نکنید که شما و نیازهای شما اهمیت دارند. شما به‌اندازه سایر افراد خانواده مهم هستید. خودتان و نیازهایتان را مطرح کنید و در سایه نمانید.

اگر شما مادرناتنی هستید و با شرایطی دشوار درگیر هستید و یا تصمیم دارید با مرد صاحب فرزند ازدواج کنید، پیشنهاد می کنم کتاب کاش پیش از مادرناتنی شدن می دانستم... را بخوانید و یا با من مشاوره داشته باشید .  شرایط مشاوره

برای مادران ناتنی این سه محصول آموزشی، ضروری و زندگی بخش است:

زندگی مثل عسل

خداحافظ خشم

کاش پیش از مادرناتنی شدن می دانستم...