برای اداره یک خانه لازم است قوانینی تعریف شود. مثلاً سلام کردن به بزرگ‌تر، جمع‌کردن وسایل شخصی از اتاق نشیمن و فضاهای عمومی خانه، تعیین ساعت خواب بچه‌ها، تعیین وظایفی در نظافت خانه برای هریک از افراد خانواده و ... به‌طورکلی تعیین حدومرز و چهارچوب برای بچه‌ها، به نفع آن‌هاست و البته به سود والدین است.
متأسفانه برای بسیاری از بچه‌های طلاق هیچ قانون و چهارچوبی تعیین نشده است. مادرخوانده شوکه می‌شود وقتی می‌بیند فرزندخوانده‌اش به هیچ‌کس سلام نمی‌کند و منتظر است بقیه به او سلام کنند، پفک می‌خورد و پاکت آن را کف اتاق می‌اندازد، همه خانه را به هم می‌ریزد و جمع نمی‌کند، تا هر زمان که میلش بکشد بیدار می‌ماند. حتی هرروز مدرسه نمی‌رود و هر وقت مایل باشد در خانه می‌ماند. شب‌ها در اتاق‌خواب خود نمی‌خوابد و بغل پدرش می‌خوابد.
در دوران آشنایی با مرد صاحب فرزند درباره قوانین حاکم بر خانه سؤال کنید و او را متقاعد کنید که لازم است قوانینی در خانه حاکم باشد. وقتی به‌عنوان مادرناتنی به خانواده اضافه می‌شوید، در تعیین قوانین عجله نکنید یکی دو ماهی صبر کنید تا کمی در خانه جا بیفتید و سپس به همسرتان یادآوری کنید خانه به قوانین نیاز دارد. ابتدا با همسرتان قوانین را تعیین کنید و سپس یک جلسه خانوادگی بگذارید. اجازه بدهید همسرتان قوانین را بیان کند. به حرف‌ها و اعتراضات بچه‌ها گوش کنید. اگر لازم است قوانین را تعدیل کنید. قوانین برای همه افراد خانواده باشد و نه‌فقط برای بچه‌ها. برای تخطی از قوانین جریمه تعیین کنید و برای اجرای قوانین، جایزه بدهید.
یادم می‌آید که ما می‌خواستیم اتاق نشیمن و آشپزخانه را مرتب نگه‌داریم و قرار شد هیچ‌کس وسایل شخصی خود را در این دو محل جا نگذارد. اگر جا گذاشت، جریمه شود. خود من بارها به خاطر جا گذاشتن ژاکت و کتاب در اتاق نشیمن جریمه شدم.
اگر الان مدتی است مادرخوانده هستید و هنوز هیچ قانونی در خانه شما حاکم نیست، با همسرتان صحبت کنید و به کمک همدیگر قوانینی برای بچه‌ها مشخص کنید. یادتان باشد با زبان خوش با همسرتان صحبت کنید. به او بگویید: من تو رو دوست دارم. بچه‌ها رو دوست دارم. زندگی مون رو دوست دارم، ولی شرایط فعلی خونه مناسب نیست و لازمه تعدادی قانون و حد و مرز مشخص بشه.
برای تعیین قوانین این پنج نکات را در نظر بگیرید:
- تعداد قوانین کم باشد.
- قوانین به‌صورت نوشته در جای مناسبی نصب شود.
- جریمه تخطی از قوانین مشخص شود.
- جایزه اجرای قوانین و وظایف معلوم شود.
- قوانین برای همه افراد خانواده باشد و نه‌فقط بچه‌ها.
چند پیشنهاد برای قوانین لازم‌الاجرا در خانه:
- بچه‌ها باید به بزرگ‌ترها سلام کنند.
- بزرگ‌ترها باید با روی باز به سلام بچه‌ها جواب بدهند.
- در هنگام درخواست چیزی از کلمات «لطفاً، خواهش می‌کنم، متشکرم، ممنونم» استفاده شود.
- رأس ساعت ... بچه‌ها باید به اتاقشان بروند و بخوابند.
- بچه‌ها نباید وارد اتاق‌خواب والدین شوند.
- اگر در اتاقی بسته است، باید در بزنید و صبر کنید فرد داخل اتاق اجازه ورود بدهد.
- به‌محض بیدار شدن باید رختخواب مرتب شود.
برای تعیین وظایف بچه‌ها در خانه می‌توانید به این مقاله مراجعه کنید. بچه‌هایی که در کارهای خانه همکاری می‌کنند، در بزرگ‌سالی مسئولیت‌پذیرتر و با اعتمادبه‌نفس تر خواهند بود.
ممکن است بگویید همسرتان(پدر بچه‌ها) همکاری نمی‌کند. بگذارید با شما روراست باشم: بدون کمک و همکاری همسرتان نمی‌توانید خانواده مستحکمی بسازید. با زبان خوش پیش بروید. صبر داشته باشید. حسن نیت خود را به همسرتان ثابت کنید تا او گاردش را پایین بیاورد و در ساختن قوانین برای خانواده جدیدش همکاری کند.
