از نوجوانی تمرین کنید "شیک" رفتار کنید. وقتی رفتار شما "شیک" باشد، اگر گونی به تن داشته باشید، خوش لباس به نظر می‌آیید. وقتی شیک رفتار می‌کنید، اگر از خانواده اسم و رسم داری نباشید، اصیل و درست و حسابی به نظر می‌آیید. البته اگر ثروتمند هستید و لباس‌های گران و مارک دار به تن دارید، ولی رفتار شما "شیک" نیست، تازه به دوران رسیده و ناخوشایند به نظر خواهید رسید. منظور من از رفتار "شیک"، با کلاس رفتار کردن است. طرز راه رفتن، نشستن، حرف زدن و غذا خوردن آدم‌های باکلاس و شیک را در با دقت بررسی کنید و از رفتار آنها تقلید کنید.
این مقاله در مورد "شیک" غذا خوردن است. بعضی‌ها لباس‌های گران به تن دارند، سوار ماشین‌های آن چنانی می‌شوند، بعد موقع غذا خوردن که میرسد، انگشت مبارکشان را وسط ساندویچ فرو می‌برند و میان سس غلیظ، بالا و پایین می‌برند تا یک دانه خیارشور پیدا کنند و دور بریزند. بعد چنان حریصانه ساندویچ را گاز می‌زنند که تمام سس روی چک و چانه‌شان راه می افتد. بعضی دیگر، هر بار می‌خواهند قاشق را به دهان بگذارند روی بشقاب شیرجه می‌زنند، دهانشان را به اندازه غار باز می‌کنند و حریصانه قاشقی که به اندازه یک ملاقه است به دهان خود فرو می‌برند. برخی دیگر، موقع غذا خوردن به اندازه یک بچه دو ساله ریخت و پاش می‌کنند. آنها غذا در اطراف بشقاب و روی لباسشان پخش و پلا می‌کنند. یاد بگیرید از کارد و چنگال استفاده کنید. من هفده هجده ساله‌هایی می‌شناسم که بلد نیستند گوشت را قطعه قطعه کنند و باید مامان جونشان این کار را برای آنها انجام بدهد.
رفتار این آدم‌ها که آخر فاجعه است، ولی از این رفتارهای فاجعه که بگذریم، کلاً ما ایرانی‌ها خیلی تند تند غذا می‌خوریم، انگار یکی دنبالمان کرده است! پختن غذاهای سنتی ایرانی مثل قورمه سبزی، خورش فسنجان و خورش قیمه، ساعت‌ها طول می‌کشد، بعد ما ظرف پنج دقیقه آنها را می‌خوریم... این شیوه غذا خوردن (که متاسفانه شیوه من هم هست و دارم روی تغییر عادتم کار میکنم) علاوه بر نازیبا بودن، ناسالم است. ما بیست دقیقه پس از آن که به اندازه کافی غذا خوردیم، احساس سیری می‌کنیم. وقتی غذا خوردن ما فقط پنج دقیقه طول بکشد، با وجود این که به اندازه کافی خورده‌ایم، باز هم احساس سیری نمی‌کنیم. به همین دلیل بیش از اندازه می‌خوریم.
ما ایرانی‌ها قاشق را پر می‌کنیم و داخل دهان می‌گذاریم. بعد همانطور که داریم لقمه قبلی را می‌جویم، قاشق بعدی را پر می‌کنیم. لقمه را قورت داده و قورت نداده قاشق بعدی را به دهان فرو می‌بریم و به سراغ پر کردن قاشق سوم می‌رویم. وسط غذا خوردن نفس نمی‌کشیم! بدو بدو قاشق‌ها را پر می‌کنیم و به زور در حلقمان فرو می‌بریم.
فکر میکنم علت عجله ما برای بلعیدن غذا در این باشد که تا پنجاه شصت سال پیش، مردم یک سینی بزرگ وسط سفره می‌گذاشتند و همه سر همان سینی می‌نشستند و غذا می‌خوردند. به همین دلیل وقتی داشتند لقمه قبلی را می‌جویدند باید لقمه بعدی را در دست می‌گرفتند و گرنه دیگری آن را قاپ می‌زد! امروزه ما در بشقاب غذا می‌خوریم. معمولاً به اندازه کافی و یا حتی بیش از نیازمان، غذا سر سفره داریم، ولی انگار عادت اجدادمان در وجود ما حک شده است.
برای این شیک و سالم غذا بخورید، پیشنهاد میکنم به شیوه زیر غذا بخورید:
( اعتراف میکنم من هم دارم تمرین میکنم و هنوز این شیوه را بخوبی یاد نگرفته‌ام)
- لقمه‌های کوچکی بردارید و به آرامی آن را بجوید.
- قبل از اینکه غذای بیشتری را در قاشقتان قرار دهید، جویدن و بلعیدن هر لقمه را به اتمام برسانید.
- قاشق و چنگالتان را در میان هر چند لقمه پایین بگذارید و قبل از اینکه دوباره، آن هارا بردارید تا ده بشمارید.
- هر یک یا دو دقیقه، یک جرعه آب بنوشید.
- موقع غذا خوردن از تماشا تلویزیون، خواندن کتاب، استفاده از کامپیوتر و موبایل خودداری کنید. حتی از صحبت با دیگران صرف نظر کنید و همه توجه خود را روی خوردن لقمه غذا متمرکز کنید.
این هم چند نکته اضافی برای رعایت آداب غذا خوردن:
- موقع غذا خوردن آرنجتان را روی میز نگذارید.
- در طول غذا خوردن قاشق و چنگال را رها نکنید. در تمام طول غذا خوردن، قاشق و چنگال را به دست داشته باشید. وقتی دارید لقمه‌ای را می‌جوید، در حالیکه قاشق و چنگال را به دست دارید، آنها را در بشقاب بی حرکت نگه دارید. اگر قاشق و چنگال را بکلی رها کنید و یا دست‌هایتان را زیر میز ببرید، کار نازیبایی است.
- در حالیکه دهانتان پر است، حرف نزنید. بعضی‌ها فکر می‌کنند وقتی دارند دولپی غذا میجوند، اگر دستشان را جلوی دهانشان بگیرند، می‌توانند حرف بزنند. نه! شما نمی‌توانید با دهان پر حرف بزنید بدون این که حال آدم‌های دیگر را بهم بزنید!
بیایید شیک غذا بخوریم. اینطوری سالم‌تر و جذاب‌تر خواهیم بود.
